ایمپلنت سینه
(کاشت سینه ): (Augmentation Mammoplasty)
ایمپلنت عملی است برای افزایش سایز سینه و به بیان دیگر بازسازی سینه از طریق ، ژل سیلیکون یا آب نمک که در پاکت های سیلیکونی نگه داشته می شود .
در دهه ی 60 تا 80 انجام این عمل زیاد دیده نشده اما در دهه ی 90 به یکباره افزایش یافت و با وجود اینکه هنوز اطمینان لازم را نداشتند اما خود را به تیغ جراحان میسپردند و تقریبا حدود 1 میلیون نفر در این دهه این عمل را تجربه کردنند.
تا سال 2000 FDA هیچ نظارتی بر ایمنی و سلامت این عمل را نداشت اما سرانجام استفاده از آب نمک را مجاز اعلام کرد . تا نوامبر 2006 از سیلیکون آب نمک "سالین" برای ایمپلنت استفاده می کردند که از مزایای این پروتز می توان به مواردی همچون نیاز به برش کمتر ، نیاز کمتر به معاینه ، و هزینه کمتر اشاره کرد و از معایب آن نیز چین خوردگی بیشتر ، از بین رفتن و خالی شدن بی دلیل مواد،احتمال اینکه بر بافت سینه تاثیر بگذارد و... اشاره کرد .
از این تاریخ به بعد پزشکان به استفاده ازسیلیکون روی آوردند ؛ طبق مطالعات انجام گرفته عمر این سیلیکون 7 تا 12 سال تخمین زده شده ولی دیده شده بسیاری از آنها حتی تا 15 سال نیز دوام آورده اند.
ایمپلنت سینه در مواردی که تخلیه سینه در اثر سرطان CANCER و توسط عمل ماستکتومی انجام شده نیز کاربرد دارد
در سال 2015 بیش از 285 هزار زن اقدام به عمل ایمپلنت کردنند و حدود 44 هزار نفر نیز اقدام به برداشتن ایمپلنت کردنند با توجه به این آمار به این نتیجه می رسیم که ایمنی این عمل باید بسیار بالا باشد تا منجر به تخلیه نشود .
پروتزهای سینه ثابت
دراین پروتز ها عمل اصلاحی وجود ندارد و به طور ثابت هستند به همین دلیل به این پروتز ها ثابت می گویند .از مزیت این پروتز ها به این نکته می توان اشاره کرد که اگر حتی پاره شوند نیز دچار تغیرات ظاهری نمی شوند . و به طور کلی کمتر آسیب می بینند.
عوارض عمل سینه
افرادی که اقدام به این عمل می کنند باید از خطر های احتمالی این جراحی آگاه باشند و ممکن است دچار عوارضی نظیر :
- انقباض کپسولی Capsular contracture شوند و این امر زمانی اتفاق می افتد که بدن به جسم خارجی که در اینجا همان کیسه ی سیلیکونی ( پروتز) است به نحوی واکنش دفاعی نشان دهد و لایه ای(بافت) به دور این جسم خارجی تشکیل می دهد و زمانی که پیش روی کند پروتز را تحت فشار قرار می دهد.
نکروز (Necrosis): به حالتی گفته میشود که در آن بافت بدن دچار سیاهی و یا مردگی می شود .
- شکستگی و نشت :ممکن است پروتز دچار نشت شود و یا دچار افتادگی زیر پوست شود چون پروتز در حالت عادی و دمای عادی بدن تبدیل به مایع می شود پس اگر بشکند خطر نشت آن به غدد لنفاوی و اندام های دیگر وجود دارد.
- مشاهدات نشان دهنده ی این است که نشانه های بیماری هایی نظیر رینود(بی حسی و سرد شدن نوک انگشتان دست و پا) در افرادی که ایمپلنت انجام می دهند بیشتر است
- ایمپلنت ها به طور کلی عامل اصلی سرطان سینه نیستند اما می توانند در تشخیص سرطان در روش ماموگرافی اختلال ایجاد کنند چون بسیاری از مراجعین به دلیل ترس ترکیدگی و نشت مواد به سراغ مامو گرافی نمی روند و اگر هم بروند وجود پروتز مانع تشخیص تقریبا 55 درصد تومورها می شود و از دید متخصص ماموگرافی پنهان می ماند مگر آنکه پشت عضله ی سینه باشد که از جمله خطر های احتمالی این تاخیر در تشخیص می توان به تخلیه سینه و در بدترین شرایط مرگ بیمار می باشد.
- به وجود آمدن حالت های عصبی و عدم تمرکز در زنانی که ایمپلنت انجام داده اند نسبت به زنان دیگر بیشتر است که محققان تاثیر مقدار کم پلاتین در پروتز را از جمله دلایل موثر بر این حالات دانستند.
- مشکل بسیاری از زنان پس از عمل ایمپلنت ، کمبود شیر برای نوزادشان است البته بسیاری نگرانی برای کیفیت شیر مادر را هم مطرح کردنند اما به صورت علمی تا امروز ثابت نشده است که آیا شیر مادری که ایمپلنت سینه انجام داده است از کیفیت پایینی برخوردار است ؟ یا خیر.
عمل لیفت سینه یا ماستوپکسی
روشی از ترکیب روش لیفت و پروتز سینه است که برش های لازم در ناحیه ارئول سینه و زیر سینه انجام می شود.
البته این روش برای تمامی افراد امکان پذیر نیست و تحت نظر پزشک متخصص انجام میشود.
امروزه علاوه بر ایمپلنت سیلیکونی و سالین انواع دیگر آن نیز وجود دارد :
- ایمپلنت های تریلوسنت( روغن سویا)
- نوواگلد(سیلیکونی)
- پیپ هیدروژل(سیلیکونی)
تقسیم بندی پروتز سینه براساس شکل
- پروتز آناتومیک (قطره اشکی) : شکل طبیعی سینه که پائین آن بزرگتر و بالای آن کوچکتر است برای افرادی که بافت نرم سینه هایشان کم است و یا بافت ندارد ، دچار عدم تقارن سینه هستند و یا نقص ظاهری احساس می کنند .
- پروتز راند :که این نوع پروتز گرد می باشد و بالای سینه گرد می شود . که از مزیت های این نوع جراحی می توان به امکان جراحی اصلاحی اشاره کرد
از نظر میزان برجستگی میتوان پروتز ها را به سه دسته زیر تقسیم کرد:
- پروتز با برجستگی کم
- پروتز با برجستگی زیاد
- پروتز با برجستگی خیلی زیاد
مانند تصویر زیر :
محل قرار گیری پروتز سینه معمولا در سه بخش زیر است :
- زیرعضله ی پکتورالیس
- روی عضله
- زیر فاشیای سینه (به طور کلی فاشیا بافت محکمی است که عضلات و استخوان ها را احاطه کرده است و مانند تار عنکبوت شبکه ای است و در عین استحکام انعطاف پذیر نیز هست )
انواع برش برای عمل پروتز سینه
- برش ناف به شکل لاپراسکوپی
- برش زیر چین سینه بهترین نوع برش برای جراحی این برش است و به طور کلی اغلب بعد دو سال دیگر اثری از این برش وجود ندارد
- دور هاله سینه برای افرادی که قصد شیردهی در آینده را ندارند.
- برش زیر بغل اسکار برش دیده میشود و کمتر استفاده میشود.
اگر این علائم را بعد از پروتز سینه داشتید حتما به پزشک مراجعه کنید
- افزایش تورم قرمزی و کبودی بر روی برش ها یا محل جراحی
- درد شدید که با مسکن های تجویز شده کاهش نیابد
- ترشح عفونت از محل زخم و برش ها
- حساسیت به دارو های تجویز شده پزشک
- احساس تنگی نفس و ضربان شدید قلب
نکات قابل توجه جهت پروتز سینه
- همانطور که اشاره شد پروتز ها عمری حدود 10 تا 15 سال دارند اما در افرادی که ورزش می کنند ممکن است بعد از سال های کمی فرسوده شود افراد به طور کلی بعد از 10 سال باید تحت معاینه ی پزشک قرار بگیرند و در صورت تشخیص باید سونوگرافی انجام شود .
- فردی که به پزشک برای عمل خروج ایمپلنت مراجعه می کند اگر به عارضه ی آسیب پروتز سیلیکونی دچار باشد ممکن است بخشی از سینه ی خود را مانند عمل ماستکتومی (برداشتن سینه سرطانی) از دست بدهد که برای این عمل ، پزشکی که سیلیکون را قرار داده لزوما بهترین انتخاب نیست زیرا این عمل به تخصص و تجربه ی بیشتری نیاز دارد .
- بیشتر پزشکان توصیه به استفاده از ایمپلنت آدامس خرسی دارند و تخمین می زنند جنس و ماندگاری این ایمپلنت بیشتر از انواع دیگر آن است که البته هنوز دلایل علمی این ادعا ثابت نشده است.
- به اعتقاد اکثر متخصصان پروتز سیلیکونی بهترین نوع این پروتز هاست چون حتی با فشار چاقو نیز بیرون نمی ریزد و غلظت خود را حفظ می کند . این نکته حائز اهمیت است که نوع استفاده از پروتز ها به بافت نرم سینه و پوشش نسج سینه بستگی دارد
