مار گزیدگی
فهرست این مطلب [مخفی]
پدیده نادر، اما جدی
مارگزیدگی در آمریکا و حتی برای افرادی که بیشتر وقت خود را در طبیعت به سر می برند، بسیار کم اتفاق می افتد. بیشتر مارهای آمریکای شمالی سمی نیستند یعنی حتی در صورت گزیده شدن با مار، مسمومیت اتفاق نمی افتد. با این حال، بهتر است که از آن ها دوری کنید و هرگونه مارگزیدگی را سریعاً درمان کنید.
درمان مارگزیدگی
درصورت مارگزیدگی، سریعاً به سراغ کمک های پزشکی بروید. اقدامات زیر را برای کمک کردن به فردی که دچار مارگزیدگی شده است، انجام دهید.
- تمام جواهرات و لباس های تنگ فرد را در بیاورید تا از ایجاد هرگونه ورم جلوگیری کنید.
- ناحیه نیش مار را پایین قلب خود نگه دارید تا از انتشار سم جلوگیری شود.
- تا جایی که می توانید فرد را ثابت نگه دارید تا از انتشاز سم جلوگیری شود.
- ناحیه نیش مار را با یک باند تمیز و خشک به آرامی بپوشانید.
- برای جلوگیری از ایجاد شوک، سعی کنید فرد آرامش خود را حفظ کند.
کارهایی که نباید در مارگزیدگی انجام دهیم
در هنگام درمان مارگزیدگی:
- هرگز مار را بلند نکنید و یا نکشید چرا که حتی مارهای مرده نیز می توانند نیش بزنند.
- ناحیه مارگزیدگی را محکم نبندید. باند را خیلی آرام بر روی زخم بپوشانید.
- ناحیه مارگزیدگی را نبرید و سعی نکنید که زهر مار را از بدن خارج کنید.
- نوشیدنی های الکلی یا هر نوشیدنی کافئین دار ننوشید چرا که سرعت جذب و انتشار سم در بدن را سرعت می دهد.
- از هیچ گونه پماد، مواد شیمیایی، یخ و ... استفاده نکنید.
- از آسپرین استفاده نکنید چرا که می تواند وضعیت خونریزی را وخیم تر کند.
مارگزیدگی و درمان آن
تنها راه درمان مارگزیدگی توسط مارهای سمی، استفاده از پاد زهر آن ها است. بهتر است تا 4 ساعت بعد از مارگزیدگی، پادزهر را استفاده کنید. البته تا 24 ساعت هم می تواند مارگزیدگی را درمان کند. پادزهر از طریق سرم به آرامی و قطره قطره به بدن شما وارد شود تا مطمئن شوید که بدن شما به پادزهر واکنش نشان نمیدهد.
خطرناک ترین مار ها کدامند
مار زنگی، خطرناک ترین مار در آمریکا است و بیشتر گزارش های فوتی از مارگزیدگی مربوط به مارهای زنگی است. تعداد مارهای زنگی بسیار است و سم آن ها بسیار قوی است. مار زنگی پشت الماسی شرقی سمی ترین نیش و زهر را دارد. مارهای Copperhead بعد از مارهای زنگی، بیشترین زهر را دارند و سم آنها ضعیف تر است. مارهای Cottonmouth زهر متوسطی دارند و تعداد نیش هایشان کمتر از دو نوع مار ذکر شده است. نیش مارهای مرجانی بسیار نادر است اما زهر آنها کاملاً کشنده است.
مارهای افعی گودال
مارهای زنگی، Copperhead و Cottonmouth در گروه مارهای افعی هستند. خصوصیات این مارها به صورت زیر است:
- گودالی بین چشم و بینی در هر طرف سر آن ها وجود دارد.
- حفره های بلند و توخالی که به سمت دهانشان تا خورده است.
- مردمک های باریک و بیضی شکل شبیه به گربه در چشم های آن ها
- سر مثلثی شکل
علائم نیش مار افعی گودال
این علائم بستگی به اندازه بدن و سن شما، نوع مار، محل مارگزیدگی شما، تعداد نیش های مار و چگونگی ورود زهر به بدن شما دارد. نشانه های مارگزیدگی توسط مارهای افعی گودال به صورت زیر است:
- نشانه های سوراخ شدگی توسط نیش- دو علامت واضح و احتمالاً چند خراش و علامت کوچک از دندان های ماراست
- کبودی
- درد شدید
- خارج شدن مایع از محل نیش
- ورم کردن محل نیش در طی 5 دقیقه
- استفراغ
- ضعف
زهر مار افعی گودال
این زهر تنها در صورتی که مستقیم وارد رگ فرد شود، فورا کشنده است در غیر این صورت سریعاً فرد را نمی کشد. با این حال، این زهر بافت ها و رگ های خونی را میشکند و می تواند منجر به خونریزی داخلی شود و مشکلات جدی مانند نارسایی کلیه را برای شما ایجاد کند.
مارهای افعی: مار زنگی
انواع مختلف از مارهای زنگی در کوهستان ها، بنادر، بیابان و سواحل آمریکا وجود دارد. این مارها همچنین در مکزیک و کانادا نیز یافت می شوند. مارهای زنگی می توانند رنگ و علامت های مختلفی مانند بیضی، الماس و یا حلقه داشته باشند. ویژگی بارز این مارها، ایجاد صدای تند و تیز تکان دادن دمشان است.
مارهای افعی: Cottonmouth ها
به این مارها، آب موکازین هم گفته می شود و در حوضچه ها، باتلاق ها، رودخانه ها و سایر آّبراهه های جنوب شرقی ایالت متحده آمریکا زندگی می کنند. رنگ آنها تیره و حتی برخی از آن ها کاملاً سیاه هستند. این مارها دارای نوارهای تیره ای هستند که تشخیص آن ها در مارهایی با رنگ بدن تیره کاملاً دشوار است. دهان آنها دارای خط کشی های پنبه ای و سفید است و به همین دلیل است که نام آن ها، Cottonmouth است.
مارهای افعی گودال: مارهای Copperhead
این مارها معمولاً در جنگل، مناطق سنگی و اطراف آب ها هستند. بیشتر این مارها در شرق آمریکا زندگی می کنند اما در تگزاس و مکزیک هم یافت می شوند. بدن این مارها معمولاً قهوه ای مایل به زرد است و نوارهای قهوه ای و یا قهوه ای مایل به قرمز به صورت ساعت شنی بر روی بدن آن ها وجود دارد. این مارها تهاجمی نیستند و زمانی که وحشت می کنند تمایل دارند در محل خود ثابت بمانند.
مارهای مرجانی
مارهای مرجانی، دندان های کوچکی دارند و در ابتدا ضربه می زنند، طعمه را گاز می گیرند و سپس حمله می کنند. بدن این مارها از حلقه های رنگی پوشیده شده است که دارای الگوی تکراری مشکی، زرد، قرمز و زرد هستند. رنگ بدن مارهای غیرسمی مرجانی هم همین است اما حلقه قرمز رنگ و زردرنگ تماسی با هم ندارد. بنابراین اگر ماری دارای حلقه های زرد و قرمز به هم متصل شده باشد، آن مار سمی و کشنده است؛ اما اگر این دو رنگ به هم نچسبیده باشند، نیش آن مار کشنده نخواهد بود. مارهای مرجانی در نواحی چوبی، ماسه ای و باتلاقی در جنوب آمریکا یافت می شوند.
علائم مارگزیدگی توسط مار مرجانی
گزش توسط این مارها ممکن است علامت خاصی از خود به جا نگذارد و شما احساس درد خاصی نداشته باشید. ممکن است تا ساعت ها بعد از گزش نیز نشانه ای در بدن شما ظاهر نشود. علائم زیر می تواند نشانه گزش توسط مارهای مرجانی باشد:
- اضطراب
- تاری دید یا دوبینی
- احساس کلی بیماری
- بزاق بیشتر از حد معمول
- حالت تهوع، استفراغ و درد معده
- خواب آلودگی
- لکنت زبان
- تعرق
زهر مار مرجانی
زهر مار مرجانی به بافت های شما در سیستم عصبی بدنتان حمله می کند. عضلات بدن ممکن است سست بشود و در نهایت شما نتوانید آن ها را جابه جا کنید. زهر این مار همچنین می تواند عضلات کنترل کننده قلب و ریه های شما را فلج کند. زهر این مار اگر به موقع درمان نشود، می تواند کشنده باشد.
چرا مارها نیش می زنند؟
معمولاً مار ها زمان غذا و یا هنگام دفاع از خود، نیش می زنند. مارها بیشتر تمایل دارند از انسان ها دور باشند تا اینکه به آنها حمله کنند. مارها زمانی خطرناک هستند که وحشت کرده یا تهدید شده باشند. مارهای سمی می توانند میزان زهر منتقل به انسان را کنترل کنند. بعضی اوقات، آن ها نیش میزنند اما هیچ گونه زهری وارد بدن انسان نمی کنند.
چگونگی در امان بودن از مارگزیدگی
شما می توانید با انجام چند تکنیک از مارگزیدگی در امان باشید:
- در هنگام پیاده روی در طبیعت و بیرون از منزل، حتما کفش بپوشید.
- در نزدیکی باتلاق ها، آبراهه ها و سایر جاهایی که مارها زندگی می کنند چادر نزنید.
- دستان خود را در جاهایی که نمی توانید ببینید، مانند بین دو سنگ، نگذارید.
- اگر یک مار دیدید، به آرامی عقب بروید.
- چمن های اطراف خانه خود را کوتاه نگه دارید.
- هرگز تلاش نکنید که یک مار را بردارید.
- ستون های چوبی، سنگی و هرگونه مواد زائد، هرچیزی که مارها یا سایر حیوانات ممکن است در آنجا مخفی شوند، را از اطراف خانه خود دور کنید.
